Thursday, June 24, 2010

Me, Myself and I

Ano gagawin mo pag pinaghintay ka ng kaibigan mo ng halos dalawang oras at sasabihin nya na hindi na kayo matutuloy manuod ng sine dahil may biglaang store meeting sya? ASDFGHFASDGFASD!!! Ayan ang naramdaman ko. Sarap magmura kanina.

Alam mo yun, nagawa mo na lahat ng pwedeng gawin sa loob ng powerbooks!Magscan ng mga photography books, kinalikot ang twilight saga journal na nakalagay pa sa canister, pinaglaruan na ang mga display na limited edition na harry potter stuffs ( wand, sorting hat, snitch at time-turner to name a few) at magbasa ng magazines.

Para di ako mabwiset, napag-isipan ko nalang manuod ng knight and day. Tutal alas dose palang nun at maaga pa para umuwi.XD


Ang blurred. XD

At first takot ako. As in, never in my 22 years na nanuod ako mag-isa ng movie. as in nevaaaah! Inisip ko nalang, “di ko naman sila kilala. kiber nalang.” Malaman laman ko, napapaligiran ako ng mga lovers. Sa harap at likuran ko panay thunders. Tongenuh lang. XD

Natuwa ako sa pinanuod ko. Walang kupas pa din si Tom Cruise sa action film. Na-oa-yan ako kay Cameron Diaz umarte. XD Pero oks lang, action naman eh. Eto mga trip kong movie kasi. :)

Pagkalabas na pagkalabas ko, nakangiti ako. Haha. Ang ewan lang eh noh. Isa kasi ang panunuod ng sine na AKO lang mag-isa na akala ko ay di ko makakayang gawin. Hindi pala. Parang gusto ko pa nga manuod ng letters to juliet (yep meron na sa glorietta, special screening kasi..) kaso naisip ko sakto lang pala ang nadala kong pera.

Mukang mauulit tong panunuod ko ng sine mag-isa. Ang sarap ng feeling.:p

“with me, without me… lalala”

Wednesday, June 23, 2010

Eh di kayo na ang taga-UP!

pansin ko lang, pag personalidad ka. mapa-artista ka o boksingero ay napakadaling pumasok sa UP. ganon na ba ang basihan para makapag-aral ka doon?

hanggang ngayon umaasa akong makakapag-aral ako ng abugasya. Ang kailangan ko lang pala para makapaglaw sa UP eh maging artista ako o di naman kaya atleta. Gawin bang dahilan ang public service?

Makapag-aral man ako ng law siguro magsti-stick pa din ako sa kinagisnan kong environment. Yun ang Mendiola. At ang mendiola is equal to San Beda. LOL. Nagrhyme pa.XD

Piyesta ng San Juan

Bukas ay Araw ng San Juan.(ng Manila din pala) Nakakamiss lang kasi tuwing piyesta ay may basaang nagaganap na hanggang alas dose ng tanghali. Pati ang mga kawawang pampublikong sasakyan ay hindi nakakaligtas na mabasa kaya alam na ng mga taong na dumadaan sa San Juan pag dispiras ng piyesta. Maraming taong nasa may kalsada. Nagbabasaan.

Naging residente ako ng San Juan for 14 years pero nag-iba ang lahat nung lumipat kami sa Quezon City. Naalala ko nakikipagbasaan kami ng mga pinsan ko. Gamit namin plastik ng yelo. Babatuhin ang mga dumaraan na tao. Ang dumaraan na jeep. Isang piyesta non, nabwiset ako. Paano binuhusan ako ng tubig na malamig. (Ang nakakaasar dun eh nagyeyelo pa.) Kaya pag-uwi ko ng bahay, nagsumbong ako kay colonel (sa tatay ko) dahil sa mga ginawa sa akin ng mga tambay.

“Anak, kung binasa ka bukas( ika-25 ng Hunyo), dun kita pagtatanggol. Eh hindi eh. Hayaan mo na piyesta naman eh. Ang KJ mo lang. Wag ka nalang lalabas ng bahay kung ayaw mo magpakabasa.” sabi ni erpat.

Oo nga naman, naisip ko din yun. Kay laking pikon ko kasi.XD

Pagakatapos ng basaan, ayan na simula na ng pagpunta sa mga bahay bahay ng mga kaibigan ko. Kada bahay isang putahe lang dapat ang kakainin mo. Kung main course o panghimagas. O dun naman sa bahay na bumabaha ng alak. Na kung saan ang mga kakilala mo ay may tindahan. Haha. Kaya masaya din pag ika-24 ng Hunyo dun, libre ang alak. :)

Nakakamiss lang mamiyesta. Nakakamiss yung inuman. At nakakamiss maging residente ng San Juan. Akala ko buong buhay ko na tatanda na ako dun. Ayun pala hindi. Ganon talaga. Baka balang araw makahanap kami ulit ng matitirhan dun. Hehe.

Ikaw taga-San Juan ka ba? Pwede bang makipiyesta??:)

Monday, June 7, 2010

Dear Blogspot,

Ako'y mawawala ng ilang linggo dahil pinapunta ako ng Ate ko sa bahay niya sa Pampanga. Ang akin lang sana mas naging supportive nalang ang aking pamilya sa akin, kasi mas pinapaburan pa nila ang buhay kong ganto, yung patambay tambay. Alam mo yun? Ako pa naman yung klase ng tao na kailangan ipagtulakan para gumalaw galaw. Yung tipong dun matetest kung gaano ako kagaling. Ganon ako eh.

Talagang nagbago na ako simula nung nag-aaral palang ako. Hindi naman ako ganto. Nawalan na ng tiwala sa sarili at mas binibigyan ng pansin ang mga taong nasa paligid. Bakit ba ako nagkaganito?? Nasimulan ko na kasi ng pangit eh, ayan tuloy mukang wala akong magagawa na matino sa buhay ko. Kung inuna ko na agad ang paghahanap ng trabaho kaysa magliwaliw, siguro hindi ako magiging ganto???

Hay naku, asa huli talaga ang pagsisisi. Magdusa ka Tinay!! Help me Lord. Guide me. Push me to be better person. I love You with all my life.:)

Dear Tam,


Ang unfair mo naman! Bakit ka lumuwas kaagad? Hindi mo ba kayang hintayin magBiyernes ha? Luluwas naman na kami jan ni mami sa friday bakit hindi ka nalang naghintay?? BAKIT?? May mga plano pa ako sa mga susunod na arw pero dahil sa iyo, sinira mo lahat yun. Alam mo ba kung bakit?? Kasi pinairal mo ang pride mo, umuwi kaagad! Nakakainis ka! Pinapapunta tuloy na ako dun bukas na bukas. Mas lalo akong di makakahanp ng trabaho sa mga kaartehan mo. Naiinis ka. Ayoko kang kausapin ngayon. Nababadtrip ako sayo!!

Galit na galit sayo,
Tinay

Tatuan Mo Ako!

Dati, nandidiri ako sa mga taong may tattoo. Ngayon, mas na-inspire ako magpalagay kasi ang mga tattoo pala may istorya behind it, kung bakit nagpalagay ang tao ng certain symbol o kahit pangalan lang nila o ng taong mahal nila.

Nung isang buwan ko lang naisipang ibahin ang aking pananaw pagdating sa tattoo. Nung napadpad ako sa
Lucban dahil sa Pahiyas Festival. Maraming nakakalat na naglalagay ng henna tattoo. Pero hindi sa mismong araw kong naisipang magkaron ng permanenteng tinta sa akin balat kundi nung mga pagkakataon na nawawalan na ako ng pag-asa para mabuhay, dahil nga naiisip ko na isa akong malas.:(

Dumating sa punto na naghahanap ako ng magandang simbolo at kung saan parte ko gusto ilagay ang magiging tattoo ko balang araw.

Kaya itong hapon, nagpasya na ako na gayahin ang tattoo ni Cristina Aguilera. Nasa may batok ang kanyang pangalan. Siguro ako din, iibahin ko lang ang font ng pangalan ko pero balak ko talagang magkaron sa aking batok.:)

Parang ganto:


Hindi ba napakaganda?? Saka na ako magpapalagay pag kaya ko nang buhayin ang sarili ko at nakakatulong na ako sa aking pamilya sa mga pang araw-araw na gastusin.:)

Tumblr Meet Up!

June 5.2010
Saturday
Seaside in MOA

A date with my real friends. Twas a very good day to remember having them beside you.:) The thing is, we don't have picture together in Mcdo while we're eating. I was with twin khate, neon methz, hunneh bitch alwyn, and uberjolo.:P

I cranked jokes for them to feel ease with each other. So that there would be no "i am so OP" ish that they're going to feel and happen. And i was happy seeing them laughing. To their boisterous laughs, i am very much appreciated by these guys.:)

Things changed when we decided to go tho the venue. A strip of tumblr people unwelcomed us. Or they were just busy goofing around with their friends or should i say "idols" for them to be known. And my initial reaction back then was, "OMG, gantong kadami ang pumunta sa meet-up??Ang dami natin!!!!"

Reality sucks. Siguro, most of us thought that we're shy to make friends like some has the confidence to introduce themselves to one another. Eh i was with my group who are less talk, unlike when we are just posting on dashboard, the opposite ones.:)

My only regret was not being talked by our old friends, there's a gap between us since we are not active anymore when they have small gatherings. And we chose them over Nick? Immature creatures alert!

Here are the only pictures that i have:

L-R: Tinay, Methz, Princess, Jolo, Alwyn, Japhet, Mikee

L- R: Allen, Alwyn, Cheska, Jolo, Tinay, Methz

On my next meet-up i should bring the following:
  • CONFIDENCE to introduce myself to everybody
  • a cam but i really don't have.:(
  • a sheet of paper for the attendace.:)

Mga Kinatatakutan Kong Nilalang..


DENTISTA - amoy palang ng clinic, di ko na makayanan ano pa kaya pag kinalikot na nya ang mga ipin kong bulok. hahaha. kasi ganto yun, mga grade three ako nun. pinandilatan ba naman ako ng mata nung umiiyak ako, nung binubunutan nya ako ng ngipin sino ba di matotrauma sa kanya diba?? kaya hanggang ngayon, takot ako pumunta sa dentista. masusulusyunan pa kaya tong mga ipin ko??:(



Parlorista - isa pa to, nakakatakot magpagupit ng buhok, paano kung pangit yung pagkagupit sa iyo di ba di na mababalik ang mga nagupit na mga buhok mo??? may mga pagkakataon na nanghinayang ako sa gupit ko. eh ano pa magagawa ko diba kundi hintayin nalang tumubo!



Interviewer - sa ngayon ito ang nagpapakaba ng damdamin ko,bakit? kasi sa lahat ng inaapplyan ko dito ako bumabagsak. di ako makapag-explain ng mabuti, nawawala ang mga sasabihin ko, namemental block ako kaya umuuwi ako ng luhaan.:|

Home Alone

Kevin McAllister is accidentally left behind when his family takes off for a vacation in France over the holiday season. Once he realizes he was left alone, and later his family as well, Kevin learns to stand for himself, and eventually has to protect their house against fumbling thieves Harry and Marv, who are planning to rob every house in Kevin’s suburban Chicago neighborhood.

Armageddon

A.J.: Just tell Grace that, uh, that I’ll always be with her. Okay? Can you do that?
Harry Stamper: Yeah. Okay, kid.
Harry Stamper: [pulls AJ’s air hose out and rips off his own mission badge and hands it to AJ] Give this to Truman. Make sure Truman gets that! Get in there.
[pushes AJ back into the hatch and closes the door]
Harry Stamper: It’s my turn now.
A.J.: Harry! Harry! You can’t do this to me! It’s my job!
Harry Stamper: You go take care of my little girl now. That’s your job. Always thought of you as a son. Always. But, I’d be damn proud to have you marry Grace.
A.J.: [beginning to cry] Harry.
Harry Stamper: You take care of yourself.
[pushes a button sending the hatch up]
A.J.: Harry, no!
Harry Stamper: I love you, b
oy.
A.J.: Harry, I love you! Don’t Harry! Wait a minute! Harry, no!
Harry Stamper: Bye, son

----part of the movie that make me cry a bucket of tears.:(

Friday, June 4, 2010

Kay Daming Sinabi, Gumalaw Ka Kaya!

Pansin ko lang ah, kaya siguro bitter si ate at di ako pinapahintulutang gumamit ng internet araw araw kasi most of the time ako ang nakakaalam kung anu-ano ang mga bago sa internet. Haha. Okay pati to ginawa ko ng dahilan kung bakit nuknukan ang galit nya sa akin.

Unahin na natin ang Friendster. 4th year highschool ako nagkaron ng account sa social networking. At first, wala daw syang hilig sa mga ganyan since nakikita naman nya ang mga kaibigan nya at may ym naman. Pero nung kinalaunan, umamin din ang gaga. Sinabi nya sa akin isang araw na guamawa sya pero PERO di nya daw alam ung ginamit nyang password. (Weh, sino niloko mo?)

Tapos, nakita na naman nya na may bago akong kinalalagian ng mga litrato ko yun ay ang multiply since limited pa dati ang pwedeng mailagay sa friendster na mga pictures at dahil kasagsagan yun ng tour namin, ayun gumawa din sya. Tama nga naman daw ako, dahil natrauma na ako sa pagkaburado ng mga nai-save kong pics sa computer nung matuluyang masira ang motherboard ng computer namin, gumawa din sya.

Facebook. Be-sing busy sya sa social networking exclusively for Thomasians nang makita nya ako naguguluhan kung paano intindihin ang nasabing website. Akala naman nya maiinggit ako na may ganoon ang UST students and alumni, duh bakit naman? Care ko diyan! =)) Pero di pa un ang naging hudyat nya para gumawa. Isang araw magkatabi kami ng upuan sa computer shop ng marinig nya ako sigaw ng sigaw, kasi nilalaro ko ang pet sa facebook. Nauna syang natapos sa time, naririnig ko na syang nagbibigay ng advice na ganto, ay hindi ganyan kaya ka na tataya eh! Di naglaon, lahat na ng applications sa facebook mayroon sya. Hanggang dumating sa point na di na updated ang mga photo albums ko dun dahil wala namang magagandang nangyare sa buhay ko at dumating ang worse eh,nagbura ako ng account sa facebook.

One day, while watcing E!News, Ryan Seacrest keep on saying to follow him on Twitter. Then the next day, i search the said website and caught myself making an account so that i could've known what's happening to my favorite Hollywood celebrities. (Do you have to say this in english, tinay?XD) Isang malaking intrimitida talaga! Gumawa din sya ng account! One day nung sila lang ni boom ang nagnet tinawag nya ako,"Tinay, follow mo ko ah, gumawa na din ako ng twitter. Meron din palang account din ang mga local celebs natin? Hahaha. Finallow ko sila blah blah blah..." Ergh. Bwiset, pati twitter gumawa na din sya. Gaya gaya talaga. Pfft.

Nagsawa ako ng mga ilang araw sa twitter since wala naman nakikipag-usap sa akin at nagmumukang tanga lang ako daldal ng daldal ng kung anu ano, out of randomness gumawa ako ng tumblr. Bitter kasi ako that time, di ko napanuod sa mismong date ang harry potter and the half-blood prince sa sinehan. Kaya nagbabad ako sa computer shop, nakita sa mga updates nila kristine at trixie na via tumblr ang post nila, aba! syempre ako din dapat. =)) Pero after three months naman na gumawa si ate ng account dito, gusto nyo bang malaman kung bakit?? Nahuli nya akong tawa ng tawa sa mga kagaguhan ko at ang mga posts ng mga followers ko na may site pala na nag-iinteract talaga ang mga tao. Nakikitawa na din sa mga kalokohan namin, hanggang sa gumawa na ng account. Clinose din ang mga taong finafollow ko. Galit na galit pag natatagalan ako sa harap ng laptop dahil sa kaadikan ko dito.

So far, di naman na sya gumawa ng plurk, posterous at ng blogspot. Hay salamat. Dahil sa twitter at tumblr, nalalaman nya kung gaano ako katagal gumamit ng internet. Kung gaano ako naging active sa mga meet up dahil naipopost ng mga kakilala ko ay dis oras na ng paggamit nya ng laptop. Sad to say, di na maganda tong nangyayare sa amin. Dahil dito nagiging masama na ang ugali nya? Porket ba nagbababad ako sa harap ng computer naging mahigpit ka na sa akin at dumating sa point na di mo ko kinakausap? O nasa sukatan ba yan sa paggamit ng laptop eh paggamit ko naman to, kulang nalang di ako mag-ilaw ah para makatipid ka.

Eto lang ate, kung nagseselos ka dahil mas madami akong oras sa pagnenet ay wag mo na sanang ituloy yang inggit mo. Kung tutuusin dapat nga ako ang may karapatang mainggit sa iyo eh, may trabaho ka, ako wala. Nakakapunta ka sa mga lugar na nais ko dahil nga may trabaho't nakakaipon ka ako nagmumukmok nalang sa isang tabi,namamatay na sa inggit na buti ka pa nakita ang magagandang tanawin na mayroon ang bansa natin. Nakita mo na si milai, ang bestfriend ko na nakilala ko through text. at ang Singapore, ang isa sa mga gusto kong bansa sa Asia napuntahan mo na.O sino mas may karapatang mainggit, hindi ba ako?

Ako, na hindi makahanap ng trabaho, di man lang umabot sa final interview, hanggang screening pa din ang beauty. Ako na mapili sa mga inaapplyan kaya hanggang ngayon limang buwan ng walang nangyayare sa buhay ko, panay ang bahay ang lagi kong nakakahalubilo. Na kahit tulungan na ako ng mga kaibigan ko ay di pa rin nabigyan ng chance na makapagtrabaho, Huwag ka na sanang magalit sa akin. Tama na ang two weeks na tong walang pansinan, etong cold treatment na pinapamalas mo sa akin. Alam mo naman na hindi ako marunong magsorry, intindihin mo na sana yun. Nakasama mo na ako ng dalwang dekada, hanggang ngayon ba ay hindi mo pa ako kilala? Ate, gising! Namimiss na kitang kakuwentuhan sa tuwing darating ka sa bahay. Yung mga tuluy tuloy mong kwento mo ng mga estudyante mo o kaya yung lovelife mo.

Sana pagbalik ko na galing pampanga, kausapain mo na ako. Sige, mamamalagi ako dun ng dalawang linggo (sana makayanan ko un) baka kasi naiirita ka na sa pagmumuka kong na laging nasa bahay lang, naghihintay ng tawag sa mga inapplyang trabaho via internet.Sana okay na tayo pag-uwi ko.Sana..

Tuesday, June 1, 2010

Random SHITness!

I'm bored so I set my cellphone's timer in five minutes, as I start it i will type all the things (all random) that will come out in my mind. Are you guys ready for the results?

here it is:

qwerty phones
seafoods
oreo
pretzel
Iced americano
New York
Polyglot
Arcahelogist
tyra banks
eternal Sunshine of a spotless mind
Alternative rock
Glee
geeky type guys
left-handed
swimmer
bunjee jumping
Singapore
Eating disorder
Suicidal
harry Potter
Action flicks
italian Job
Ed westwick
Leighton Meester
Photoshop
Ramp Model
Flight attendant
Lawyer
pillows
Winter
Rainy days
Collide
Gimmicks
Adventure
Travel
Pizza
Havaianas
Taco bell
Chanel
Social networking
Hugs
Real Friends
True blood
black and white Photography
Books

Now why i type these?

qwerty phones - im very use of it, and they look fashionable
seafoods - i suck them 'ol. name them i eat it.:P
oreo - my baon everytime i travel
pretzel - the cookie type
Iced americano - my signature drink
New York - my dream destination because of the museum, fashion capital od the USA and because of the broadways.:P
Polyglot - want to learn Italian, French, Spanish and German
Arcahelogist - because i fond watching Discovery Channel and i want to discover Egypt, mummies, etc.
tyra banks - powerful personality for me
eternal Sunshine of a spotless mind - my favorite movie.:P
Alternative rock - the kind of music i listen to
Glee - i like their cover songs
geeky type guys - #1 turn ons.
left-handed - 'cause i want to be one
swimmer - deprivation. and also i want to learn and explore the under the sea-world
bunjee jumping - extreme adventure that is number one on my list
Singapore - want to work there!
Eating disorder - i know. i have.
Suicidal - sometimes. but i'm more aware now to the people who are like this because of jodi picoult's the pact
harry Potter - fave books/series that i proudly will say,"like to read/watch all over again." :)
Action flicks - theses kind of movies are must see for me
italian Job - COOL MOVIE. Awesomeness
Ed westwick - a very handsome guy for me
Leighton Meester - i envy her. though i love her.:)
Photoshop - i really don't know to rig this
Ramp Model - is still a dream for me
Flight attendant - want to become but i'm not qualify.:(
Lawyer - my dream job!
pillows - i have four pillows
Winter - white christmas!
Rainy days - depression occurs
Collide - favorite song
Gimmicks - i'm not fond of these
Adventure - a johannesburg trip
Travel - as long as i have money
Pizza - italian food that i love most next to pesto
Havaianas - overrated. want to try sneakers.:)
Taco bell - when it comes to the big servings you're looking for, go to this fastfood!
Chanel - want to collect this brand someday!
Social networking - can't live without!
Hugs - i prefer more of these than kisses
Real Friends - i think i found them.:)
True blood - i'm looking forward for the third season
black and white Photography - love the shots in b&w mode
Books - i have the urge in collecting them

Identity Crisis

Matanong ko lang, gaano mo ka kilala ang iyong sarili? Naisip mo ba minsan sa buhay mo na parang may mali sa'yo? O hindi naman kaya, naisip mo na sana ibang tao ka nalang kagaya ng mga personalidad na kinahahangaan mo? O kaya ninais mo bang maging iba sa kinalakihan mong sarili? Kasi ako oo.

Sabihin na natin ang mga tao ngayon ay likas na na matatalino. Ang hindi pwede sa nakakarami ay pwede na. Alam na natin na tutol ang karamihan lalo na ang simbahan sa gusto nating mangyari pero ika nga ikaw ang mas nakakaalam sa mga desisyon na gusto mong palaunin.

Ay tinatalakay ko dito ang pagkakagusto ng tao sa kapwa nya. (na kasarian) Hindi ko sinabi na di ako sang-ayon sa mga ganong relasyon kasi minsan sa buhay ko kwinestyon ko din ang kasarian ko (kung straight pa ba ako o hindi) dahil na din siguro sa naging environment ko nung ako'y nasa kolehiyo pa. Oo, nag-aral ako sa ekslusibong paaralan at normal lang yun sa amin. Sabihin na natin na naging malapit ako sa mga lesbyana, na sa kanila pag masyado na pala kayong palaging magkasama ay may relasyon na kayo. Pero sa akin, wala lang yun. Hindi ko iniisip na makipagrelasyon sa kanila. Kaya nung naputol ang komunikasyon namin ng mga ilang araw hindi sumagi sa isip ko na ang best friend ko na pala ang pinupuntirya nya. O dahil din pinakilala ko sya sa aking matalik na kaibigan at nung di pa nya kilala ang tinutukoy ko ay nakukuwento ko na sa kanya si lesbyana. Masakit pala yung ganun. Ang best friend mo ang sumalo na dapat ay sa akin. Pero dahil nga ayoko mapalapit pa sa kanya lalo pero alam ko sa sarili ko na mayroon ng kakaibang nararamdaman minarapat ko pa ding pairalin ang utak ko kaysa sa puso. Pinutol ko ang ugnayan naming tatlo. Lumipat ako ng ibang barkada dahil sa aking kaibigan. Kasi alam ko na magkakaron ng hindi pag-uunawaan kung itutuloy ko pa ang pakikipagkaibigan sa kanya. At nagtagal nga sila ng tatlong taon.

Siguro natuto lang akong makibagay sa kinaugalian kong environment, kaya ako nagkaron ng identity crisis nung nag-aaral pa ako. Pero hindi, tunay akong babae. Oo kilala ko na ang sarili ko. Gusto ko ang mga lalaki kaysa sa babae. Kahit wala pa nga lang nakakarelasyon. Oo hindi ko pa nararanasang umibig, kiligin at umiyak dahil sa pagmamahal. Pero hindi ako magsasara ng pinto para dito, mas minamabuti ko palang ayusin ang sira kong buhay, hindi na ang pagiging curious sa aking kasarian kundi ang mga natural na problema ng isang tao na mayroon sya. Yun ang trabaho, pamilya at kung anu-ano pang insecurity. Hindi ba normal lang yun?:)

Arte Mo, Ate!

Four months. I'm still a bum. A very choosy person when it comes in finding a work. That's why here i am, bumming around all day in our house. Got nothing to do. Just doing the same routine everyday. Watching television: from showtime to pbb. Or will wait for my turn in using the internet.

Worse part of it when my elder sister will bring the broadband with her (just like today), and will never got the chance to use it. Waiting for her to come is not the solution for my turmoil but the beginning of expecting to use the internet or NOT. It sucks, really. I don't know what's with her. Yeah i know that she discovered that i'm using the computer when she leaves and will never turn it off till she comes from work.For me, it's a very lame fight that we have for not talking to me because of the overusing of the internet? Common, you're old enough for not making me "kibo" because of this shit. And making "tampo" because of that is very wussy excuse.

So please stop this immaturity, we're old enough to talk about this. But you make "sumbong" to our parents and sisters instead and making them believe that i'm the bad girl here. Gaaah, ang babaw lang.

Hey, here's a thing, i miss you. You are my bestfriend but this tampuhan we have is not healthy anymore in our relationship as sisters. And you know that! Let's stop this argument we have and start again. You know that i'm not very showy, vocal if you're waitng for my apology.

Can you accept my persuasion?


31-may-2010
Monday
3:33 Pm